تفاوت شاخص های کلیدی نتایج و شاخص های کلیدی عملکرد KRIs و KPIs

شرکت های زیادی با سنجش های اشتباهی کار می کنند، بسیاری از آنها به اشتباه از اصطلاح شاخص'>شاخص های کلیدی'>کلیدی عملکرد (KPIs) استفاده می کنند. زیرا سازمانها رهبران تجاری، نویسندگان، حسابداران و مشاوران کمی هستند که در مورد اینکه KPI ها واقعا چی هستند تحقیق و جستجو کرده اند. سه نوع سنجش عملکرد وجود دارد:

1. شاخص های کلیدی نتایج (KRIs) که به شما دیدگاهی در مورد نحوه کار انجام شده می دهند.
2. شاخص های عملکردی (PIs) به شما می گویند که باید چه کاری انجام دهید.
3. شاخص های کلیدی عملکردی (KPIs) به شما می گویند که چکار کنید که عملکردتان را به طور قابل توجهی ارتقا دهید.

بنابراین بسیاری از سنجش های عملکرد استفاده شده توسط سازمان ها ترکیبی از این سه نوع هستند.

با مقایسه ای مانند لایه های پوست پیاز میتوان ارتباط بین این سه نوع سنجش را شرح داد. پوسته بیرونی نشاندهنده شرایط کلی پیاز است، (KRIs) مثلا میزان نور خورشید، آب و املاحی که دریافت کرده است؛ یا اینکه چطور از مزرعه تا مغازه حمل شده است. با اینحال وقتی که پوست پیاز را جدا می کنیم اطلاعات بیشتری از آن بدست می آوریم. لایه های داخلی نشاندهنده شاخص های عملکردی مختلف (PIs) هستند و مرکز پیاز شاخص های کلیدی عملکرد (KPIs) است.

شاخص های کلیدی نتایج

شاخص های کلیدی نتایج چه چیزهایی هستند؟ شاخص های کلیدی نتایجی که اغلب با شاخص های کلیدی عملکرد اشتباه گرفته می شوند شامل موارد زیر هستند:

• رضایت مشتری
• سود خالص قبل از مالیات
• سودآوری مشتریان
• رضایت کارکنان
• بازگشت سرمایه بکار گرفته شده

ویژگی معمول این سنجش ها این است که آنها نتایج اقدامات بسیاری هستند. و تصویر شفافی از اینکه آیا در مسیر درست حرکت می کنید یا خیر به شما ارائه می کنند. و البته به شما نمی گویند که برای بهبود این نتایج باید چه کاری انجام دهید. بنابراین شاخص های کلیدی نتایج برای هیئت مدیره (افرادی که درگیر مدیریت روزانه فعالیت ها نیستند) بسیار مطلوب است.

سرعت سنج ماشین مقیاس مفیدی را به راننده نشان میدهد. هیئت مدیره فقط میخواهد بداند ماشین با چه سرعتی در حال حرکت است. با اینحال مدیریت نیازبه اطلاعات بیشتری دارد زیرا سرعت حرکت ترکیبی از قرارگیری جای دنده و میزان چرخش چرخدنده های موتورن در دقیقه (RPMs) است. مدیریت ممکن است بر شاخص های کاملا متفاوتی تمرکز داشته باشد، مثل اینکه عملکرد اقتصادی ماشین چطور است (میزان مصرف سوخت در کیلومتر)، یا اینکه وضعیت موتور چطور است. اینها مقیاس های کاملا متفاوتی هستند که میتوانند شاخص های عملکردی یا حتی شاخص های کلیدی عملکردی باشند.

معمولا KRI ها برای تهیه به زمان طولانی تری نسبت به KPI ها نیاز دارند؛ KRI ها معمولا در بازه های ماهانه، سه ماهه و بیشتر بررسی می شوند اما KPI ها در باه های روزانه و هفتگی هم بررسی می شوند. تفکیک KRI ها از دیگر سنجش ها میتواند تأثیر قابل توجهی بر گزارش دهی داشته باشد که به تفکیک سنجش های عملکردی که بر سیاست گزارن تأثیر دارد و آنهایی که بر مدیریت تأثیر می گذارد منجر می شود. یعنی سازمان باید گزارش برای سیاست گزاران (که در حالت مطلوب در قالب داشبورد تهیه می شود) داشته باشد که نهایتا شامل 10 سنجش است که KPI های سطح بالایی را برای هیئت مدیره ارائه می کند و یک کارت امتیازی متوازن (BSC) که نهایتا 20 سنجش (ترکیبی از KPI و PI) را برای مدیریت با هم مقایسه می کند.

در بین KRI ها و KPIها تعداد زیادی شاخص های عملکردی وجود دارد. اینها مکمل های KPI ها هستند که به همراه آنها در کارت امتیازی برای سازمان و کارت امتیازی برای هر بخش، واحد و تیم نمایش داده می شوند.

شاخص های عملکردی که در زیر دسته KPI ها قرار می گیرند میتوانند شامل:

• سودآوری 10% از مشتریان برتر
• سود خالص در خطوط کلیدی تولید
• درصد افزایش در فروش با 10% از مشتریان برتر
• تعداد مشارکت کارکنان در طرح پیشنهادات

ترجمه شده از کتاب: Key performance indicator by David Parmenter

+ نوشته شده در جمعه هجدهم اسفند ۱۴۰۲ ساعت 13:0 توسط  |